دکتر حسین محمدی فام

ای که غایب ز دیده ها هستی//فاطمیه

ای که غایب ز دیده ها هستی آخرین حجت خدا هستی نور چشمان مصطفی هستی صاحب اختیار ما هستی دستهامان به سوی دامانت جان انس و ملک به قربانت دیده ها وانگشته بر رویت قدمی هم نرفته تا کویت طاق محراب عشق ابرویت خوش بر آنکس که حس کند بویت آنکه بیند جمال انور تو می شود تا همیشه نوکر تو می شود زائر شما باشم تا خدا طایر شما باشم نه فقط شاعر شما باشم شادی خاطر شما باشم راه عشقت به گریه می پویم ذکر یا صاحب...

یک نفر نیست مرا زین قفس آزاد کند؟

یک نفر نیست مرا زین قفس آزاد کند؟ یا که مرگم برساند، دل من شاد کند؟ هرچه فریاد زنم از ته این چاه عمیق نشنود کس که مرا عاقبت امداد کند من خراب بن خراب بن خرابم اما باده ای نیست مرا لحظه ای آباد کند میروم لحظه به لحظه بسوی قعر جحیم کاش صاحب نفسی بود که ارشاد کند ما که رفتیم ولی کاش به میخانه کسی گه گداری ز من بی سر و پا یاد کند یکشنبه ۱۳ اسفند ۹۶ ساعت یک بامداد

به مناسبت حضور یک شهید گمنام

جوونا اشک بریزید که وقت بارون اومده برامون از کربلا یه دونه مهمون اومده خانوما گریه کنید بجای مادر شهید داداشا اشک بریزید جای برادر شهید شاید این شهید ما عزیز یه خونه باشه شایدم یه دختری چشم انتظار باباشه آی شهید بی نشون که پرپر حسین شدی خوش بحالت تو حرم کبوتر حسین شدی وقتی جسمت زیر آفتاب افتاده رو خاکا بود بدن کبود و سوختت تازه مثل آقا بود آقامون تو کربلا تشنه رو خاکا جون دادش معنی ...

غزل مصیبت فاطمیه س

«بوی خوش می آید اینجا عود و عنبر سوخته» یک غزل از بیت اول تا به آخر سوخته باغبانی دست بسته، غنچه ای روی زمین هم گلستان ولا هم یاس پرپر سوخته گرچه هیزمها فراوانند مثل دشمنان بیشتر از درب خانه قلب حیدر سوخته داد میزد طفل معصومی کنار شعله ها وای از این نامرد مردم، روی مادر سوخته هم زمین و هم زمان و هم مکان هم لامکان هرچه هست و بود را دیدم در آذر سوخته «سینه ای کز معرفت گنجینه اسرار بود» در میان شع...

به مناسبت شهادت شهید مدافع حرم میثم نظری

نظری بود و نظر کرد رخ جانان را رفت تا درس دهد بندگی و ایمان را خواست تا خوب بدانیم نه لبخند یزید بلکه خون شهدا حفظ کند ایران را نه فقط شعر و شعار و نه فقط قول و سخن وسط معرکه آورد یگانه جان را در زمانی که بشر در پی حیوان شدن است کرد معنا به فصاحت لغت " انسان" را میثم از نخل تولای علی ع بار گرفت رفت تا دار زند داعش بی وجدان را این شهیدان بخدا عاشق زینب س بودند هبه کردند به بی بی همه هستیشان را ر...

به یاد روزهای خوش پیاده روی اربعین . . .

یادش بخیر چه روزهای خوبی بود تو قلبامون هوای مرغوبی بود قدم قدم تو اون جاده ساده پرمی کشیدیم تا خدا پیاده عرب عجم رو روی سر میذاشتش کار به نژاد و زبونش نداشتش میگفت همین که زائر حسینی تاج سر منی و نور عینی پیر و جوون و مرد و زن باصفا خنده و گریه هاشونم بی ریا همه با هم دوست و رفیق...

لعنت الله علی آل سعود

بسم رب الشهدا رب ودود آنکه از سینه ما غم بزدود لیک با کینه عمال یهود باز غم ریخت به دل خیلی زود ذکرم این گشته به هر گفت و شنود لعنت الله علی آل سعود * عیدمان گشته عزا واویلا شد منا کرب و بلا واویلا جمع عشاق خدا واویلا گشت ...

به پاس زحمات پدرم . . .

در شب ولادت امیرالمومنین علیه السلام سال ۹۴ و به مناسبت روز پدر و تقدیر از ایشان در جلسه هیأت گفته شد: در روضه اگر دو چشم تر داشته ام // یا نیمه شبی اشک سحر داشته ام باور بنما بعد دعای مادر // من هر چه که بوده از پدر داشته ام

به مناسبت ولادت استادم حاج منصور ارضی!

روز شادی و شعف آمده دل پرشور است شام تاریک فنا گشته و فصل نور است باده و جام و سبو و می و مستی جور است موسم دیدن و بوسیدن روی حور است چشم بد از رخ معشوق دل ما دور است /// کف بزن مولد فرخنده حاج منصور است... این درختی است که دارای هزاران ثمر است خود چو خورشید بود صاحب صدها قمر است گوهری از یم عشقش که به ما جلوه گر است طاهری، حیدری و حاج سعید و سازور است دیده دشمن بدخواه جنابش کور است //...

غزلی از سال ۱۳۸۵

خطاب به حضرت امام زمان(عج) در ایام فاطمیه(س) سال ۸۵ سروده شد: بنما عنایتی و مرا غرق نور کن / دل را دوباره مست زجام حضور کن کاری کن این دلم به تو نزدیک تر شود / من را ز هرچه غیر تو مولاست دور کن هجران روی ماه تو صبرم ربوده است / جانا مرا به نیمه نگاهی صبور کن جان رونمای تست سلیمان اهل بیت(ع) / این تحفه کن قبول و نگاهی به مور کن دنیا که غرق لطف تو بودم تمام عمر / لطفی دگر بیا و به روز نشور ک...