من یک حزب اللهی ام / ۱۸ : حزب اللهی دشمن شناس است

دشمن شناسی صحیح و با بصیرت در وهله اول و دشمن بودن با دشمنان در وهله دوم، شاخصه مهم دیگر حزب اللهی بودن است. اصولاً نمی توان کسی را حزب اللهی نامید در حالی که کاری به دشمن نداشته و درصدد شناخت او نیست. امام علی علیه السلام فرمود: «هر که آسوده بخوابد، دشمن او بیدار و هوشیار است.» (نهج‌البلاغه، نامه ها، شماره۶۲، صفحه ۴۵۲) و این یعنی در زمینه دشمن شناسی باید همیشه بیدار بود.

امام خمینی(ره) بیان کرده بودند که « لحظه‏اى نباید از کید دشمنان غافل بمانیم.» (صحیفه امام، ج۲۱، ص۱۹۴) و رهبری معظم نیز بارها بر لزوم شناخت دشمن و مقابله با توطئه های آن تأکید داشته و فرموده اند: «یک ملت باید دشمن را بشناسد، نقشه دشمن را بداند و خود را در مقابل آن تجهیز کند.» ( مقام معظم رهبری- اول فروردین ۱۳۸۶- مشهد مقدس)

از شناخت دشمن که بگذریم نحوه برخورد با او نیز دارای اهمیت است. قرآن کریم در آیات گوناگونی به این مهم پرداخته است. خداوند متعال در کتابش خصوصت بارز رسول خدا(ص) و یارانش را چنین معرفی فرموده است: «اشداء علی الکفار رحماء بینهم» یعنی اینان بر کفار (دشمنانشان) سخت گیر و با یکدیگر مهربان هستند. (فتح/۲۹) پس قرآن به ما درس می دهد که در مواجهه با دشمن،  سخت گیر  بوده و شدت عمل نشان دهیم. لزوم خشم و شدت بر دشمن در آیات دیگری نیز بیان شده است:

. . . یا ایها النبی جاهد الکفار و المنافقین و اغلظ علیهم: ای پیامبر، با کافران و منافقان بجنگ و با آنان با شدت رفتار کن. (توبه/۷۳)

. . . یا ایها النبی جاهد الکفار و المنافقین و اغلظ علیهم: ای پیامبر، با کافران و منافقان بجنگ و با آنان با شدت رفتار کن. (تحریم/۹)

. . . لیغیظ بهم الکفار . . . : تا کافران را به خشم آورد. (فتح/۲۹)

. . . و لا یطئون موطئا یغیظ الکفار . . .  : و قدمی که کافران را خشمگین سازد برندارند . . . (توبه/۱۲۰)

آیات فوق تصریح بر این موضوع دارد که مومن و حزب اللهی باید طوری عمل کند که خشم دشمنان برانگیخته شود مانند جهاد علمی که خار چشم دشمنان اسلام و انقلاب است و یا حضور پررنگ در انتخابات و یا روشنگری در تبیین رهنمودهای رهبر انقلاب و … که همه اینها موجب غیظ و غضب دشمنان خواهد شد.

در پایان تأکید کنیم که عقل، ایجاب می کند نسبت به دشمن بدبین بوده و با ساده لوحی، از اعتماد به او پرهیز کنیم. زیرا دشمن در هر حالی به دنبال اعمال دشمنی خویش است و این ماییم که باید فرصت کوچکترین اقدامی را به او ندهیم.