مطلب چهل و سوم

#شب_جمعه:

امام صادق علیه السّلام از پدرش امام باقر علیه السّلام نقل شده است که فرمودند:
«از جمله چیزهایى که خداوند متعال بر موسى بن عمران وحى کرد این بود: دروغ مى ‏گوید کسى که گمان مى‏ کند مرا دوست دارد، اما وقتى که شب او را فرا گرفت مى‏ خوابد.
اى فرزند عمران! چه خوب مى ‏شد اگر مى ‏دیدى افرادى را که در تاریکی ها براى من به نماز مى‏ ایستند در حالى که خود را در برابر چشمهایشان تمثل داده ‏ام، با اینکه مقام من رفیع است، اما آنان به صورت شهود با من خطاب مى ‏کنند و با اینکه من عزّت دارم اما آنان به صورت حضورى با من گفتگو مى‏ نمایند.
اى فرزند عمران! به من از چشمانت اشک، از قلبت خشوع و از بدنت خضوع بده، آنگاه مرا در تاریکهاى شب بخوان تا مرا نزدیک اجابت‏ کننده بیابى»
از «على بن محمد نوفلى» نقل است که گوید شنیدم آن حضرت مى‏ فرمود:
«بنده ‏اى براى نماز شب بر مى ‏خیزد، ولى چرت او را به چپ و راست متمایل مى‏ کند و چانه ‏اش بر سینه مى ‏افتد، در این حال ذات اقدس الهى فرمان مى ‏دهد که درهاى آسمان گشوده شود، آنگاه به ملائکه مى ‏گوید: نظر به بنده من کنید که در راه چیزى که بر او واجبش نکرده ‏ام، چه مصیبت ها مى‏ کشد؟
او از من سه امید دارد: گناهش را ببخشم، توبه‏ اش را تجدید کنم و روزى‏ اش را زیاد نمایم.
اى ملائکه من! شاهد باشید که من هر سه را به او دادم»

منبع:
عده الداعی ابن فهد حلی