مطلب نهم

در روایت آمده: «عابدى هفتاد سال خدا را بندگى کرد، روزها را روزه و شبها را به نماز مى ‏ایستاد، آنگاه حاجتى از خداوند متعال طلب نمود ولى روا نگردید، رو به خود کرد و گفت: اشکال از خود تو است، چون اگر در تو خیرى مى ‏بود، حاجتت روا مى ‏شد. در این هنگام خداوند متعال فرشته ‏اى براى او فرستاد و گفت: اى فرزند آدم! این یک لحظه‏ اى که خودت را کوچک شمردى، از تمامى عبادتهاى گذشته ‏ات بهتر است».
از امام باقر (علیه السّلام) روایت است که فرمود: «خداوند متعال بر حضرت موسى (علیه السّلام) وحى فرستاد که: آیا مى‏ دانى چرا تو را براى سخن خود انتخاب کردم نه دیگران را؟ گفت: نه، اى پروردگار من! فرمود: اى موسى، من بندگانم را زیر و رو کردم، ولى کسى را نیافتم که در برابر من از تو خاضع‏تر باشد، چون تو هر گاه نماز مى ‏گزارى، چهره‏ ات را نیز بر خاک قرار مى‏ دهى».
در روایت دیگر آمده است که: «من بندگانم را زیر و رو کردم ولى کسى را نیافتم که در برابر من از تو خاضع‏تر باشد، به همین خاطر دوست دارم که از میان مخلوقاتم، مقام تو را برتر گردانم».

منبع: عده الداعی ابن فهد حلی