چهار هزار سال قبل از آدم
در روایت آمده که امام حسن عسگری(ع) از پدرانش نقل کرده که امیرالمومنین علی بن ابیطالب(ع) فرموده:
رسول خدا(ص) فرمود: ” وقتی خداوند آدم و حوا را در بهشت آفرید، شروع کردند به فخر فروشی و مباهات. آدم به حوا گفت: “خدا بهتر از ما نیافریده است”
خداوند به جبرییل گفت که آنها را به فردوس برین ببرد. وقتی به فردوس برین رفتند، زنی را دیدند که بر فرش بهشتی نشسته و تاجی از نور و دو گوشواره دارد و همه ی بهشت از زیبایی او روشن شده.
آدم گفت: “دوست من جبرئیل! این بانو که نور چهره اش تمام طبقات بهشت را روشن کرده کیست؟
جبرئیل گفت: “او فاطمه، دختر رسول خدا(ص) و از فرزندان تو در آخرالزمان است”
آدم گفت: این تاجی که بر سر دارد، چیست؟
جبرئیل گفت: “این تاج، همسرش علی بن ابیطالب(ع) است”
فرمود: آن دو گوشواره چیست؟
گفت: آنها پسرانش حسن و حسین(ع) هستند.
آدم فرمود: “دوست من جبرئیل! آیا آنان قبل از من آفریده شده اند؟”
عرض کرد: “خدا خواسته که آنها چهار هزار سال پیش از آفرینش تو آفریده شوند” (۱)
منبع:
الدمعه الساکبه ؛ چهار هزار سال قبل از آدم ؛ص ۳۱
(۱): کشف الغمه ؛ ج ۲؛ ص ۸۳
