استمداد از حضرت زهرا(س) برای سلوک

مرحوم آیت الله شاه آبادی می گوید:

“سالک الی الله در صورتی می تواند به جایی برسد که در ضمن سیر، اول مرتبه اتکا به خانم حضرت صدیقه(س) داشته باشد و این محبت خانم حضرت صدیقه(س) است که انسان را به راهی که باید برود هدایت می کند و اگر نباشد اصلا سیری وجود نخواهد داشت.”
ایشان از ائمه (ع) روایت می کردند که “شما هر وقت محتاج می شوید دست به دامن ما می شوید و ما هروقت گرفتار می شویم دست به دامن مادرمان می شویم” گرفتاری و احتیاج ائمه همان مقامات قرب الهی است که حد یقف ندارد و لذا ایشان می فرمود:

“محال است سالک سیر و سلوک کند و به جایی برسد مگر از طریق خانم حضرت زهرا(س)”

و البته منظور از اینکه به جایی برسد نه این اموری که مثلا افکار را بخواند یا هرچیز می خواهد برای او مهیا باشد. نه! آن ها اصلا ارزش ندارد آن چیزی که ارزش دارد مقام قرب پروردگار است و این مقام قرب محقق نمی شود مگر از طریق خانم حضرت زهرا(س).

او فانی در اهل بیت(ع) است. فانی در حضرت صدیقه(س) و به فرزندانش نیز توصیه می کند:

“شما هم اگر شب ها توفیق پیدا کردید و بیدار شدید صلوات حضرت صدیقه(س) را بفرستید و با ایشان مانوس شوید.
در نوافل شب به مقام شامخ حضرت زهرا(س) توجه کنید و بدانید که استعداد گرفتن از ایشان موجب قرب و ترقی معنوی می شود و خداشناسی انسان را زیاد می کند.”

منابع:
– عارف کامل ؛ ص ۴۸
– آسمانی؛ شرح زندگانی حضرت آیت الله العظمی میرزا محمد علی شاه آبادی(ره) ؛ ص ۵۳