روضه مجلس یزید بن معاویه لعنت الله علیه از زبان امام رضا (ع)

عن الفضل بن شاذان، قال:

سمعت الرضا علیه السّلام یقول:

لمّا حمل رأس الحسین علیه السّلام الى الشّام أمر یزید لعنه اللّه فوضع و نصبت علیه مائده، فأقبل هو و أصحابه یأکلون و یشربون الفقّاع، فلمّا فرغوا أمر بالرأس فوضع فى طست تحت سریره و بسط علیه رقعه الشّطرنج و جلس یزید لعنه اللّه یلعب بالشّطرنج و یذکر الحسین بن علىّ و أباه و جدّه و یستهزىء بذکرهم، فمتى قامر صاحبه تناول الفقّاع؛ فشربه ثلاث مرّات ثمّ صبّ فضلته على ما یلى الطّست من الارض، فمن کان من شیعتنا فلیتورّع عن شرب الفقّاع و اللّعب بالشّطرنج و من نظر إلى الفقّاع أو إلى الشّطرنج فلیذکر الحسین علیه السّلام و لیلعن یزید و آل زیاد، یمحو اللّه عزّ و جلّ بذلک ذنوبه و لو کانت بعدد النّجوم.

از فضل بن شاذان نقل است که از امام رضا علیه السّلام شنیدم که می گفت:

«وقتى سر امام حسین علیه السّلام را به شام بردند، یزید – که خدا نفرینش کند- دستور داد، آن را به نزدش نهادند و سفره اى برایش گستردند تا خود و یارانش خوردند و آب جو نوشیدند، هنگامى که از غذا دست شستند، فرمان داد تا سر را در طشتى زیر تختش نهادند و بر روى آن تخت، بساط شطرنج گستردند. یزید- لعنه اللّه- نشسته بود و با شطرنج بازى می کرد و حسین بن على و پدر و جدّ او (رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله) را یاد می کرد و به سخره مى گرفت. هرگاه که در قمار از دوستش می برد، آب جو به دست مى گرفت و شراب را مى نوشید و ته ماندۀ آن را پیرامون طشت به زمین مى ریخت.
پس هرکس که از شیعیان ما باشد، باید از نوشیدن آب جو و بازى با شطرنج خوددارى کند.
هرکس که چشمش به آب جو یا به شطرنج افتد و حسین علیه السّلام را یاد کند و یزید و آل زیاد را نفرین نماید خداى عز و جلّ به خاطر این کار، گناهان او را اگر چه به شمار ستارگان باشد، از میان ببرد.

منبع:
شیخ صدوق، کتاب من لا یحضره الفقیه، ج ۴، ص ۴١٩
شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ج ٢، ص٢٢؛
شیخ صدوق، کتاب المواعظ، ص ١٣۱