در محضر استاد درخشان ۳

 ـ حُسن و قبح در تقدیرات الهی راه ندارد ـ هر چیزی د رجای خودش هست. احسن تقدیر می باشد.

ـ کار برد مذمت تا جایی است که عمل قبیح شیوع پیدا نکرده . اگر شایع شد در سطح جامعه به کار حسن تبدیل شد دیگر مذمت پاسخگو نیست. بلکه بر خورد و قاطعیت و … لازم می شود (از طریق حاکم شرع)

ـ اگر در مقام یقظه قدم برداشتی به سمت مثل اعلی حرکت کرده ای و در قوس صعود در جه کسب خواهی کرد. تو حیوانی بالفعل هستی که حیوانیتت پویاست برای آدم شدن. پس اگر پویایی ادامه یابد درجه می گیری.

ـ اما اگر در سقوط باشی درک کسب می کنی و با یک درک به جهنم خواهی رفت. تا قدم بسوی مثل سوء‌نهادی اهل نفاقی. و در جهنم پایین تر از کافر و مشرک هستی. اسفل سافلین مکان انسان منافق است.

ـ به اندازه ای که از عقل بهره برده ایم از جهنم می ترسیم! حتی عقل ساقط که در خدمت شهوت و غضب است هم می گوید از جهنم بترس ـ ترس از آبرو هم بخاطر ترس از جهنم است. جهنم رسوایی! هر که از جهنم بترسد از گناه هم  خواهد ترسید زیرا سازنده جهنم می باشد. اگر به قدر جویی از عقل بهره برده باشی می ترسی و پویایی حیوانی فعال می شود.

ـ پس اولین درکه از دست دادن پویایی برای آدم شدن  است.

ـ خوف از جهنم سازنده است حالا ببین خوف از مقام رب چه می کند؟ و اما من خاف مقام ….

ـ خائف از جهنم بد را با بد و خوب را با خوب جواب می دهد اما خائف از مقام رب بد را خوب جواب می دهد.

ـ بقره) و اعلموا ان الله یعلم ما فی انفسکم فاحذروه (خوف مقام رب) …. و اعلموا ان الله غفور حلیم (رجاء)

ـ عقل که به اسارت شهوت و غضب رفت انسان خود را فراموش می کند و در نتیجه خدا را فراموش خواهد کرد.

ـ باید به سمت مثل اعلی برویم: عبدی اطعنی حتی اجعلک مثلی او مثلی …

ـ باید از مثل سوء و قدمهایی که بسوی آن برداشتم تو به کنم تا به سمت درجه بروم یعنی پویایی حیوانیت برای آدم شدن.