عزاداری

عزادارای

–        سر و پا برهنه کردن در عزاداری اشکالی ندارد زیرا علی(ع) در مصیبت حضرت زهرا(س) عمامه از سر برداشت و… فَالقَی الرَّداءَ عَن عاتِقِه و العِمامَهَ عَنْ رَأسِهِ و حلَّ اَزرارَهُ: آن حضرت رداء را از دوش و عمامه را از سر انداخت و بندهای ازار خود را باز کرد. ( به نقل از بحارالانوار ، ج ۴۳، ص۱۷۷)

–        خاک و خاکستر بر سر ریختن اشکالی ندارد زیرا رسول خدا(ص) را اینگونه دیده اند. نقل کرده اند که در شب ۱۱ محرم رسول خدا(ص) بر قتلگاه حاضر شده است : وَ هُوَ یَحِثُ التُرابَ علی رأسِهِ و شَیبَتِه: آن حضرت بر سر و محاسن خود خاک می ریخت. ( به نقل از ناسخ التواریخ ،‌ج ۳، ص۱۵) / در بحارالانوار از ام سلمه به دو طریق روایت شده است که پیامبراکرم(ص) را در خواب دیدم: رَأیتَ رسول اللهَ(ص) فِی المَنامِ و علی رأسِهِ و لِحیَتِهِ اَثَرُالترابِ. ( به نقل از بحارالانوار،‌ج۴۵، ص۲۳۲)

–        آیت الله جاودان به نقل از امام(ره): عزاداری امام حسین(ع) از اعظم قربات است. این محرم را زنده نگه دارید. همچنین فرمودند: مرحوم کوثری (روضه خوان) دراندرون منزل امام(ره) وارد شد تا برای امام روضه بخواند، دید ایشان سر و صورت و پیشانی خود را تمام گِل مالیده اند، نشست، امام گریه کرد. کوثری گریه کرد، امام گریه کرد،‌کوثری گریه کرد….. (امام: سنتی عزاداری کنید)

–        آیت الله جاودان: یکی از اهداف شهادت امام حسین(ع) همین گریه ها ست: اَنَا قَتیلُ العَبَره، یعنی حضرت کشته شده تا مردم بیایند و گریه کنند و با این گریه آدم بشوند و پاک شوند و ….

–        مرحوم آیت الله میرزا جواد تبریزی) ۱ـ کُلُ جَزَعٍ علی مَصائِبِ سید الشهداءِ و اهل بیته و اصحابه مطلوبٌ و مأجورٌ علیه و اللطم ولو (با زنجیر) المتعارف عند المواکب کالضرب علی الرأس و …. و البکاء و العویل کل ذلک دخل فی الجزع. // ۲ـ اللَطم و ان کان شدیداً حزنا علی الحسین(ع) من الشعائر السبعه لدخوله تحت عنوان الجزع الذی دلت المعتبره علی رجحانه ولو اَدیّ بعض الاحسان الی الإدماء و اسوداد الصدر و لا دلیل علی حرمه کل اضرار بالجَسَذما لم یصل الی حد الجنایه علی النفس. // ۳ـ ائمه(ع) (امام صادق(ع)) فرموده اند: کل الجزع و البکاء مکروه ما خلا الجزع و البکاء لقتل الحسین (وسائل الشیعه،‌ج ۱۴، ص۵۰۵) // ۴ـ و بالجمله فکل هذه الشعائر تدخل تحت شعائر الله و اظهار الحزن لما اصاب الحسین(ع) و انه من اعظم القربات الی الله تعالی و قال الباقر(ع) للفضیل بن یسار: «أَتَجلِسونَ و تتحدثون؟ فقال: نعم: فقال: ان تلک المجالس اُحبها فأحیوا اَمَرنا» (وسائل الشیعه ، ج۱۴، ص۵۰۱)

–        مرحوم آیت الله میرزا جواد تبریزی) ـ اشکال و خلافی در شیعه امامیه نیست که لطمه و لباس سیاه از شعائر اهل بیت(ع) است و مستحب است. // ـ ایشان می فرموده اند که کراهت لباس مشکی حتی درنماز ضعیف السند می باشد. ثواب مشکی پوشیدن برای ائمه (ع) بیشتر از نقص ثواب درنماز (با مشکی) می باشد. // ـ به صورت زدن و زنجیره زدن و …. هر چه تحت جزع باشد مرغوب است. // ـ برهنه شدن برای سینه زنی حتی در خیابانها بی اشکال است. // ـ نقل روایات و روضه هایی که کذب آن محرز نشده است با ذکر سند و منبع آن کتاب بلااشکال است.

–        مرحوم بهاءالدینی می گوید محرمی تبریز بودم. عزاداران آنقدر خود را می زدند تا می افتادند و من دیدم دو ملک زیر بازوی آنها را می گرفتند. // مرحوم بهاءالدینی مراسم عزاداری در مسجد ۱۴ معصوم داشت. حین اذان سینه می زدند. یکی از قول آقا نقل کرد که سینه زنی بس است اذان بگویید. آقا عصبانی شد که چرا با اذان عزاداری قطع شد و فرمود: این عزاداری ها احیا کننده نماز و مسجد است! ایشان می فرمودند: دستگاه امام حسین(ع) فوق فقه است!

–        کسی آمد محضر مرحوم آیت الله گلپایگانی و دو تا چوب جغ جغه …. آورد که مردم فلان شهر بجای سینه زنی اینها را می کوبند. آقا کمی فکر کرد وگفت عیب ندارد. می خواهند با آن به روضه امام حسین(ع) شور بیاندازند.

–        امام صادق(ع): و عَلی مثِلِ الحُسَین فَاْلتُخْمَشِ الوُجُوه (خنج بصورت زدن)