عجب از ما …… در غفلتی که از قداست قرآن و قرائت آن داریم، پا فراتر نهاده و در اوج جهالت، گویی تجلی خدا در کلامش را نیز باور نداریم که امام صادق(ع) فرمودند: لقد تجلی الله لعباده فی کلامه و لکن لا یبصرون(مفتاح الفلاح ص ۳۷۲)خداوند تجلی کرد برای بندگان در کلامش ولیکن نمی بینند.

 و یا اینکه در حدیث شریف دیگری آمده است: فضل القرآن علی سائر الکلام کفضل الله علی خلقه   ….. بحر لایدرک قعره …..برتری قرآن بر سایر کلام همانند برتری خدا بر بندگانش است…. دریایی است که عمق آن درک نمی‌شود.

و حتی شاید ندانیم آنجا که یک فیلسوف بر پشیمانی خود پافشاری می کند، پای عقل و عمر به میان آمده، پای دل و دین…..

ملاصدرا فیلسوف مشهور در اواخر عمر خود می فرماید پشیمان هستم که چرا عمری را در فلسفه کار کرده ام وای کاش این عمر را برای قرآن صرف می کردم

گاهی باورمان در بن بست بلوغ نارسمان نه راه پس دارد نه راه پیش . مگر باوری که در بند «دیدن» است باور دارد آنهمه درجه بهشت را که به اندازه آنهمه آیات قرآن قد علم کرده؟ مگر باور دارد با قرائت هر آیه ، یک قدم به «قرب» نزدیک تر می شود؟ که اگر باور داشت مگر می توانست دست از این پله های «پیوستن» بشوید؟ مگر می توانست بخواند و باور نکند که امام زین العابدین می‌فرمایند: علَیکَ بالقُرآنِ ، فإنَّ اللّه َ خَلـقَ الجَنّـهَ … و جَعلَ دَرَجاتِها على قَدْرِ آیاتِ القُرآنِ ، فمَن قَرأَ القُرآنَ قالَ لَهُ : إقْرَأْ و ارْقَ ، و مَن دَخـلَ مِنهُمُ الجَنّهَ لَم یَکُنْ فی الجَنّهِ أعلى دَرَجـهً مِنهُ ما خـلا النَّبِیّونَ و الصِّدِّیقـونَ . (میزان الحکمه٢٧۶٣) بر تو باد قرآن؛ زیرا خداوند بهشت را آفرید … و درجات آن را به اندازه آیات قرآن قرار داد. پس هر که قرآن بخواند، قرآن به او مى گوید: بخوان و بالا رو. و هر کس از این افراد وارد بهشت شود در آن جا کسى بلند مرتبه تر از او نخواهد بود مگر پیامبران و صدّیقان.

امام صادق(ع) می فرمایند: رسول خدا (ص) فرمودند: قرآن بیاموزید زیرا قرآن در روز قیامت به صورت جوانی زیبا و رنگ پریده به نزد خواننده‌اش می آید و به او می‌گوید من کسی هستم که شبهایت را بیداری کشاندم و در نیمروز های گرمت تشنه‌ات گرداندم، آب دهانت را خشک گردانم،اشکهایت را روان ساختم،هر جا بروی با تو می آیم هر تاجری به دنبال تجارت خود است و من امروز به نفع تو در پی تجارت هر تاجری هستم و بشارت باد که به زودی کرامتی از جانب خدا به تو می رسد آنگاه تاجی آورده می‌شود و بر سرش نهاده می‌شود و ایمنی به دست راستش و جاودانگی در بهشت به دست چپش و دو جامه بر تنش می کنند و هر گاه آیه‌ای می خواند درجه ای بالا می رود و پدر و مادرش اگر مومن باشند دو جامه می‌پوشند و به آن ها گفته می‌شود این به خاطر آن است که به او قرآن آموختید.منهال قصاب از امام صادق (ع) روایت کرده که ایشان فرمودند: اگر جوانی قرآن بخواند، سه اثر روی او دارد: اول اینکه خود قرآن با گوشت و پوستش ترکیب می‌شود، دوم: خدا او را با کاتبان نیکوکار همنشین می‌کند و سوم: قرآن در روز قیامت نگهدارنده او می‌شود، یعنی قرآن از پروردگار می خواهد تا بهترین نعمت ها را به عنوان پاداش عمل کننده به قرآن قرار دهد . و خداوند دو جامه از لباسهای بهشتی بر او می‌پوشاند. حتی از قرآن سئوال می شود که آیا این فرد را به حقش رساندیم او می گوید: بله