یک آیه، یک درس/۱۴ : شرط ورود به بهشت تقواست

شرط ورود به بهشت تقواست

خبرگزاری فارس: مطابق آموزه‌‌های قرآنی، «تقوا» شرط ورود به بهشتاست. در تعریف آن گفته‌اند که؛ تقوا عمل به واجبات و ترک محرمات الهی است که البته درجات مختلف دارد.

ماه مبارک رمضان، ماه نزول قرآن و به فرموده اهل بیت‌(ع) بهار آن است. اگر چه تلاوت آیات قرآن و حتی نگاه کردن به صفحات قرآن کریم نیز دارای اجر و پاداش الهی است؛ اما تدبّر در آیات قرآن دستور اکید خود قرآن و سفارش جدی پیامبر اکرم‌(ص) و ائمه اطهار‌(ع) است، تا جایی که فرموده‌اند در تلاوت قرآنی که همراه با تدبر نباشد، خیری نیست.
گروه آیین و اندیشه خبرگزاری فارس در روزهای ماه مبارک رمضان با مطالبی با عنوان «یک آیه، یک درس» به تدبر در یکی از آیات قرآن پرداخته و درس‌هایی را که می‌توان از آن آیه شریفه گرفت، مطرح می‌کند. امید است پس از ماه مبارک، خوانندگان گرامی با ۳۰ آیه قرآن مأنوس و با ترجمه و مفهوم و درس‌های آن آیات آشنا شده باشند

اما امروز آیه ۶۳ سوره «مریم» است: «تِلْکَ الْجَنَّهُ الَّتِی نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَن کَانَ تَقِیًّا»؛ این بهشتی است که به بندگان پرهیزگار خود، به ارث می‌هیم.

با نظری اجمالی و حتی سطحی به آیه فوق می‌توان این پیام را از آیه استخراج کرد که «شرط ورود به بهشت، تقواست.» در تعریف تقوی سخنان زیادی گفته شده است که ساده‌ترین آنها این است: تقوی عمل به واجبات و ترک محرمات الهی است.
البته تقوی دارای مراتب و درجاتی است که این پائین‌ترین آنهاست و بالاترین درجه تقوی همان است که امام المتقین علی(ع) در خطبه موسوم به همام به بیان ویژگی‌های متقین پرداختند و تقوای تمام و کمال را ترسیم فرمودند. مسلما شرط ورود به ثبت رعایت تقوای الهی در پائین درجه آن است و هر چه تقوای انسانی بیشتر باشد، مرتبه او در ثبت الهی بالاتر و نعمات بهشتی او بیشتر خواهد بود.
اما این بهشتی که خداوند آن را به پرهیزکارن و اهل تقوا بشارت می‌دهد چه بهشتی است؟ ویژگیهای آن چیست؟ نعمتهای بهشتی چگونه نعماتی است؟ و… در آیات کریم قرآن مجید و نیز روایات اهل بیت(ع) اوصاف بهشت و بهشتیان ذکر شده است که به طور اجمال برخی زا آن‌ها را از نظر می‌گذرانیم:
۱- بهشتیان در بهشت الهی جاودانه‌اند و کسانی را از بهشت بیرون نخواهند کرد. (۱)
۲- آب جاری، میوه‌های دائمی و سایه‌های همیشگی درختان به اهل تقوا وعده داده شده است. (۲)
۳- نگاهبانان بهشت هنگام ورود بهشتیان به آنان خوشامد می‌گویند. (۳)
۴- بهشتیان همسرانی دوشیزه، بلندبالا، چشم درشت و شوهر دوست دارند. (۴)
۵- بهشتیان بر فرش‌هایی تکیه می‌زنند که آسترش از ابریشم است و میوه‌های باغ آنها در دسترس آنان است. (۵)
۶- پسرانی خدمتگزار به جام‌ها و آب‌ریزها و کاسه‌های شراب بهشتی در اطراف بهشتیان در خدمتند. (۶)
۷- هرگاه بهشتیان میل گوشت مرغ نمایند، حق تعالی گوشت بریان شده برایشان خلق نماید تا نیازی به ذبح و طبخ نباشد! (۷)
۸- اهل بهشت روز بروز جوان‌تر می‌شوند و بر شادابی و طراوت جوانی آنها افزوده می‌گردد برعکس مردم دنیا که روز به روز پیرتر و شکسته‌تر می‌شوند. (۸)
این فقط گوشه‌ای از اوصاف بهشت بود که اهل تقوا آن را به ارث می‌برند. بررسی تمام آیات قرآن که درباره بهشت و بهشتیان است نوشتاری جداگانه و معصل را می‌طلبد و نیز ذکر روایات وارده در این باب، ملاقه‌ای جدا لازم دارد تا مشخص شود خداوند جه سفره‌ای برای اهل تقوا گسترده است.
خداوند کریم در کتابش اوصاف بهشت را با جزئی‌ترین خصوصیاتش ذکر کرده است و بدون هیچ تعارف و حیایی تمام نعمت‌های بهشتیان را ذکر کرده است تا وقتی دستور به تقوا می‌دهد، جایزه آن را نیز بیان کرده باشد. و این از مهمترین نکات تربیتی است.
اگر شما می‌خواهید جوانی را از آلوده شدن به شهوات و فساد و فحشا و چشم چرانی و دیگر مفاسد پرهیز دهید و او را در اوج سن شهوت، به تقوا و یاد خدا سفارش کنید باید وعده‌های الهی را نیز به او یاد‌آوری کنید که اگر خداوند در اوج میل جنسی به تو اجازه فعل حرام نداده است، در عوض برایت در بهشت برین همسرانی با آن ویژگی‌های خاص آفریده است که اگر تقوا پیشه کنی به ازدواج آنها خواهی رسید.
خداوند اوصاف زنان بهشتی را بسیار بسیار ریز و دقیق ذکر فرموده است تا مرزد سختی مبارزه با نفس را از قبل فرموده باشد و همین باعث رعایت بیشتر تقوا گردد. به نظر نگارنده ذکر این نعمات الهی و مطالعه آیاتی که اوصاف بهشت و بهشتیان را نقل می‌کند برای تشویق مومنین و متقین لازم است و شاید علت نزول این آیات غیر همین مساله تشویق و ترغیب باشد.
بارالها ما را اهل تقوا و به دنبال آن اهل بهشت رضوان خویش، بفرما!

پی نوشت‌ها:
۱- سوره مبارکه هود، آیه ۱۰۸
۲- سوره مبارکه رعد، آیه ۳۵
۳- سوره مبارکه زمر، آیه ۷۳
۴- سوره واقعه آیات ۳۶،‌۳۴، ۲۲ و ۳۷
۵ سوره مبارکه الرحمن، آیه ۵۴
۶- سوره واقعه آیات ۱۷ و ۱۸
۷- تفسیر اثنی‌عشری، ج ۱۲، ص ۴۵۶
۸- تفسیر جامع، ج ۷، ص ۴۲؛ حدیثی از رسول گرامی اسلام(ص)

* نویسنده: حسین محمدی فام، کارشناس ارشد تفسیر قرآن