من یک حزب اللهی ام / ۵ : برائت یک حزب اللهی تا کجاست؟

در قرآن کریم فقط در دو آیه به “حزب الله” اشاره مستقیم شده است. آیه اول را قبلا بیان کردیم.

سوره مجادله نیز در آیه ۲۲ خود، به معرفی یک ویژگی مهم دیگر حزب الله پرداخته است:

لَا تَجِدُ قَوْمًا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ یُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ کَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ أُولَئِکَ کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الْإِیمَانَ وَأَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَیُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُولَئِکَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ :  نمى‌یابى مردمى را که به خدا و روز قیامت ایمان آورده باشند، ولى با کسانى که با خدا و پیامبرش مخالفت مى‌ورزند دوستى کنند، هر چند آن مخالفان، پدران یا فرزندان یا برادران و یا قبیله آنها باشند. خدا بر دلشان رقم ایمان زده و به روحى از خود یاریشان کرده است و آنها را به بهشتهایى که در آن نهرها جارى است درآورد. در آنجا جاودانه باشند. خدا از آنها خشنود است و آنان نیز از خدا خشنودند. اینان حزب خدایند، آگاه باش که حزب خدا رستگارانند.

عدم دوستی و  مودت با دشمنان دین، از بارزترین ویژگی های حزب الله است که در این آیه مطرح و حد آن روشن شده است. قرآن میفرماید حتی اگر پدر، برادر ، پسر و خاندان یک حزب اللهی دشمن دین باشد، باز یک مومن حزب اللهی با او دوستی نمیکند و این نشان دهنده این مهم است که حزب اللهی درباره دینش، عقایدش و برائتش از دشمنان اسلام با احدی شوخی ندارد و حتی نزدیکانش را هم به شرط اسلام و عدم دشمنی با شریعت، دوست میدارد.

به عبارت دیگر آنچه از این آیه شریفه به دست می آید برائت و حد آن است. در یک جمله: حزب اللهی با دشمنان دین و مذهب هیچ ارتباط دوستانه ای ندارد و از آنان بیزاری میجوید حتی اگر برادرانش باشند.

اگر اینگونه بودیم خدا بر دل ما مهر ایمان خواهد زد و به روحى از خود یاریمان خواهد فرمود و ما را در بهشت ابدی خویش جای خواهد داد. رزقنا الله و ایاکم…