من یک حزب اللهی ام / ۷ : حزب اللهی خوش اخلاق است
اخلاق یک حزب اللهی شاخصه مهم دیگری است که با آن میتوان او را سنجید. اخلاق آنقدر مهم است که پیامبر ما هدف از بعثتش را اتمام فضائل و کرامتهای اخلاقی دانسته است.
چطور میشود حزب اللهی و همچنین بد اخلاق بود؟؟!! ممکن نیست. اخلاق خوش از نشانه های مومن است و قبلا عرض کردیم که حزب اللهی یک مومن تمام عیار است.
امام علی علیه السلام فرموده است: “اَلمُؤمِنُ بشرُهُ فی وَجِهِهِ وَحُزنُهُ فی قَلبِهِ” یعنی: “شادی مومن در رخسار او و اندوهش در دل است.” (کلمات قصار نهج البلاغه)
پس حزب اللهی همیشه خنده روست. لبخند میزند. با دوستان -البته در حد حلال و اندازه- شوخی میکند. جذاب است. خشکه مقدس نیست. تندی بیجا ندارد.
البته قرآن با تصریح “اشداء علی الکفار” مشخص کرده که لبخند و خوش رویی مومن فقط با مومنین است و در برابر دشمنان دین شدت و غلظت دارد. (و اغلظ علیهم)
متاسفانه به ندرت افرادی را در جامعه میبینیم که بدتر از نگارنده، همیشه اخم داشته و لبخند و شوخی را سبک بودن و مایه تنزل شخصیت میدانند؛ در حالی که خنده حلال و اندازه هیچ منافاتی با حزب اللهی بودن ندارد بلکه موید آن است.
یادمان باشد که به فرموده قرآن و گواهی تاریخ، این اخلاق خوش پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بود که مردمان سنگ دل عصر جاهلیت را به اسلام جذب کرد. پس ما نیز برای جذب مردم بالاخص جوانان، باید خوش اخلاق باشیم!
