مطلب پنجاه و دوم
#شب_جمعه:
قال و فی زبور داود: یا ابن آدم، تسألنی فأمنعک لعلمی بما ینفعک، ثمّ تلحّ علیّ بالمسأله فاعطیک ما سألت فتستعین به على معصیتی، فأهمّ بهتک سترک فتدعونی فأستر علیک، فکم من جمیل أصنع معک، و کم من قبیح تصنع معی؟! یوشک أن أغضب علیک غضبه لا أرضى بعدها أبدا.
احمد بن فهد گفته: در زبور داود آمده که اى فرزند آدم! تو از من چیزى را مى خواهى ولى من به نفع تو داناترم و آن را به تو نمى دهم.
ولى بعد اصرار مى کنى و من به تو مى دهم و تو بوسیله همان درباره من مرتکب گناه مى شوى.
تو خود سعى در رسوا کردن خودت دارى ولى از من مى خواهى که عیوب تو را بپوشانم. من چقدر به تو نیکى مى کنم و تو در مقابل، چقدر بدى مى کنى. نزدیک است که چنان به تو خشم بگیرم که بعدا هرگز از تو راضى نگردم.
منبع:
الجواهر السنیه فی الأحادیث القدسیه (کلیات حدیث قدسى)؛ ص ۱۸۰
