مطلب چهل و چهارم

#شب_جمعه:

مفضل بن عمر از امام صادق( علیه السّلام) روایت کرده است که فرمودند:
«پدرم از پدرش روایت کرده است که فرمود: امام حسن بن على(علیهما السّلام) عابدترین و زاهدترین و فاضل‏ترین مردم در روزگار خود بود. اگر به حج مى‏ رفت با پاى پیاده و چه بسا با پاى برهنه مى ‏رفت.
هر گاه به یاد مرگ مى ‏افتاد، گریه مى‏ کرد، وقتى برانگیخته شدن در قیامت را به یاد مى‏ آورد، گریه مى ‏کرد، به یاد گذشتن بر صراط که مى ‏افتاد، گریه مى‏ کرد و آنگاه که به یاد عرضه اعمال در برابر ذات اقدس الهى مى ‏افتاد، نعره ‏اى مى‏ زد و خاموش مى ‏شد. وقتى در برابر پروردگار عزیز و جلیلش به نماز مى ‏ایستاد، گوشتهاى دو پهلویش مى ‏لرزید و هر وقت بهشت و جهنم را یاد مى‏ کرد مانند انسان مارگزیده، به اضطراب مى ‏آمد، از خدا آرزوى بهشت مى ‏کرد و از جهنم به او پناه مى ‏برد»

منبع: عده الداعی ابن فهد حلی