مطلب پانزدهم
خداوند سبحان در وحى خود به موسى (علیه السّلام)فرمود: «اى موسى! هنگام دعا باید خائف، سوخته دل و بیمناک باشى. صورتت را به خاک بمال و با بهترین اعضایت برایم سجده کن، در برابر من که ایستاده اى، دستهاى گدائى را به قنوت بلند نما و هنگام مناجاتت با حالتى هراسناک و قلبى بیمناک مناجات کن. در مدت عمرت، باید تورات مرا زنده نمایى، به نادانان خوبی هاى مرا بیاموز و نعمتهاى مرا به یادشان بیاور و به آنان بگو: مبادا در این گمراهى که بسر مى برید، بیشتر بمانید که مؤاخذه من دردناک و شدید است. اى موسى! در دنیا آرزویت طولانى نباشد که موجب سختى قلبت مى گردد و سخت دلان هم از من بدورند. قلبت را با هراس از من، بمیران، لباست پاره و قلبت نو باشد. میان اهل زمین پنهان باش و در بین اهل آسمان آشنا. خانه نشین باش و چراغ شبها در برابر من همچون صابرین، فرمانبردارى کن، از زیادى گناهان به سوى من فریاد برآور همچون کسى که از ترس دشمن، فرار کرده، فریاد مى زند و بر این کارها از من کمک بخواه که من بهترین کمک دهنده هستم».
منبع: عده الداعی ابن فهد حلی
