مطلب بیست و دوم

از امام باقر (علیه السّلام) روایت شده است که فرمود: ذات اقدس الهى هر شب جمعه از اول تا آخر شب این گونه ندا مى‏ دهد:

• آیا بنده مؤمنى نیست که تا قبل از صبح مرا براى دین یا دنیایش بخواند تا من اجابتش کنم؟
• آیا بنده مؤمنی نیست که تا قبل از صبح از گناهانش توبه کند و برگردد و من نیز رحمت و مغفرتم را برگردانم؟
• آیا بنده مؤمنى نیست که روزی اش تنگ شده باشد و تا قبل از فجر از من بخواهد آن را زیاد کنم و من هم حاجتش را برآورده روزیش را زیاد و وسیع گردانم؟
• آیا بنده مؤمن مریضى نیست که تا قبل از طلوع فجر از من بخواهد که شفایش بدهم و من هم او را عافیت و تندرستى عطا نمایم؟
• آیا بنده زندانى گرفتارى نیست که از من بخواهد از زندان آزادش کنم و من نیز آزادش گردانم؟
  -آیا بنده مؤمن مظلومى نیست که تا قبل از صبح از من بخواهد حقش را از ظالم بستانم و من نیز او را یارى کرده حقش را برگردانم؟
  آنگاه حضرت فرمود: همین طور ذات اقدس الهى ندا مى‏ دهد تا صبح شود».

منبع: عده الداعی ابن فهد حلی