مطلب دهم

امام صادق(علیه السّلام) فرمود:
«اذا اقشعرََّ جلدک و دمعت عیناک و وجل قلبک فدونک دونک فقد قصد قصدک» یعنى: «آنگاه که پوست بدنت لرزید و چشمانت پر از اشک گردید و قلبت هراس برداشت، آن حال را خوب نگهدار که مقصودت حاصل شده است».
رسول حق( صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم) فرمودند:
«هر گاه خداوند بنده ‏اى را دوست داشته باشد، در قلب او نوحه و اندوه جاى مى ‏دهد، چون او قلب محزون را دوست دارد، کسى که از ترس خداوند متعال گریه کرده باشد، داخل آتش جهنم نخواهد شد مگر آنکه شیر به پستان مادر برگردد، گرد و خاک خوردن در راه خدا با دود آتش جهنم در بینى مؤمن، هرگز جمع نخواهد شد. هرگاه خدا بنده‏ اى را دشمن بدارد، در قلبش سرودى از خنده قرار مى ‏دهد که قلبش را مى ‏میراند، خداوند هم افراط کنندگان در شادى و فرح را دوست ندارد».

منبع: عده الداعی ابن فهد حلی