مطلب اول
سزاوار است بنده مؤمن در تمام حوایج( چه بزرگ و چه کوچک) به پروردگارش مراجعه کند و از درخواست چیزهاى کوچک، خجالت نکشد، چون چنین حالتى نشانه غایت توکل بر اوست.
در حدیث قدسى آمده است:
«یا موسى، سلنى کلّما تحتاج الیه حتّى علفَ شاتِکَ و مِلحَ عَجینِک»
یعنى: «اى موسى! هر چه بدان نیاز دارى از من بخواه، حتى علف گوسفند و نمک غذایت را».
از حضرت صادق(علیه السّلام) روایت شده است که فرمودند:
یعنى: «بر شما باد به دعا کردن که چیزى مانند آن شما را به خدا نزدیک نمی سازد، مبادا در امور کوچک دعا را ترک کنید و بگویید چیزى نیست، چون همان کس که کارهاى کوچک در دست اوست، کارهاى بزرگ را نیز در دست دارد».
منبع: عده الداعی ابن فهد حلی
