نحوه ورود حضرت زهرا(س) به بهشت و شفاعت محبان

چون فاطمه (س) می خواهد وارد بهشت شود، جبرئیل ناقه ای از ناقه های بهشت را می آورد که دو پهلوی آن به دیباج زینت کرده شده که مهار آن از مروارید درخشنده است و بر پشت آن زینی است از مرجان. رکاب آن را می گیرد و فاطمه سوار می شود و با او روانه می شود.

صد هزار فرشته از طرف راست او و صد هزار فرشته از طرف چپ او و صد هزار فرشته دیگر او را به بال های خود بر می دارند و او را بر در بهشت می رسانند.
چون فاطمه به در بهشت می رسد توقف می کند.
خدای تعالی می فرماید: ای حبیب من! چرا توقف کردی؟ من تو را امر کردم که داخل بهشت شوی.
فاطمه می گوید: ای پروردگار من، دوست دارم که قدر من شناخته شود در مثل این روز.
پس خدای تعالی می فرماید: ای دختر حبیب من! برگرد و نگاه کن هرکه را که محبت تو و ذریه تو در دل او می باشد دست او را بگیر و داخل بهشت کن.
پس فاطمه یکی یکی شیعیان و دوستان خود را جدا می کند مانند مرغی که دانه های خوب را از میان دانه های بد جدا کند، پس چون شیعیان و دوستان او با او بر در بهشت رسند، خدا به دل های آنها می اندازد تا اینکه توقف می کنند.
خدای تعالی می فرماید: ای دوستان من! چرا توقف کرده اید؟ من شفاعت فاطمه دختر حبیب خود را در حق شما پذیرفتم.
عرض می کنند: خدایا! می خواهیم امروز قدر ما شناخته شود. خدای تعالی می فرماید: ای دوستان من! برگردید و نگاه کنید. هرکسی که برای دوستی فاطمه شما را دوست می دارد و هرکسی که برای دوستی فاطمه شما را اطعام کرده و هرکسی که برای دوستی فاطمه شما را پوشانیده و هرکسی که برای دوستی فاطمه شما را شربت آبی داده و هرکسی که در محبت فاطمه رد غیبتی از شما کرده است دست او را بگیرید و داخل بهشت کنید.

منبع:
– جُنهُ العاصمه؛ در خصیصه های فاطمه(س)؛ ص ۱۷۱
– تفسیر فرات ؛ ص ۲۹۸
– بحارالانوار ؛ ج ۸ ؛ ص ۵۱