اضطرار مخدرات در کربلا

روضه ورود به کربلا
اضطرار مخدرات در کربلا
پس از آنکه سیدالشهداء علیه السلام آن اشعار را (که در برخی مقاتل پیرامون شب عاشورا نقل شده) خواندند

قالَ الرّاوی : فَسَمِعَتْ زَیْنَبُ بِنْتُ فاطِمَهَ علیهماالسّلام ذلِکَ، فَقالَتْ: یا اخی هذا کَلامُ مَنْ قَدْ ایْقَنَ بِالْقَتْلِ. فَقالَ: نَعَمْ یا اخْتاهُ. فَقالَتْ زَیْنَبُ: واثَکْلاهُ، یَنْعی إِلَیَّ الْحُسَیْنُ نَفْسَهُ. قالَ: وَبَکَی النِّسْوَهُ، وَلَطَمْنَ الْخُدُودَ، وَشَقَقْنَ الْجُیُوبَ. وَجَعَلَتْ امُّ کُلْثُومُ تُنادی : وامُحَمَّداهُ واعَلِیّاهُ واامّاهُ وااخاهُ واحُسَیْناهُ واضیعَتاهُ بَعْدَکَ یا ابا عَبْدِ اللّهِ. قالَ: فَعَزّاهُنَّ الْحُسَیْنُ علیه السّلام وَقالَ لَها: یا اخْتاهُ! تَعَزَّیْ بِعَزاءِ اللّهِ، فَإِنَّ سُکّانَ السَّمواتِ یَفْنُونَ، وَاءَهْلَ الاَْرْضِ کُلُّهُمْ یَمُوتُونَ، وَجَمیعِ الْبَرِیَّهِ یَهْلِکُونَ. ثُمَّ قالَ: یا اخْتاهُ یا اُمَّ کُلْثُومٍ، وَانْتِ یا زَیْنَبُ، وَ انْتِ یا فاطِمَهُ، وَ انْتِ یا رُبابُ، انْظُرْنَ إِذا انَا قُتِلْتُ فَلا تَشْقُقْنَ عَلَیَّ جَیْبا وَلا تَخْمِشْنَ عَلَیَّ وَجْها وَلا تَقُلْنَ عَلَیَّ هَجْرا.
ترجمه :
راوی گفته که علیا مکرّمه زینب خاتون دختر فاطمه زهرا علیهاالسّلام ، این کلمات را از برادر خود شنید، عرضه داشت : این سخنان از آنِ کسی است که یقین به کشته شدن خویش دارد. امام حسین علیه السّلام فرمود: بلی چنین است ! ای خواهر، من هم در قتل خود بر یقینم . آن مخدره فریاد و اثَکْلاهُ بر آورد که حسین علیه السّلام دل از زندگانی برگرفته و خبر مرگ خویشتن را به من می دهد. راوی گوید: زنان حرم یک مرتبه همگی به گریه و الم افتادند و لطمه به صورت زدند و گریبانها پاره نمودند و جناب اُمّکلثوم فریاد برآورد: وا مُحَمَّداهُ، وا عَلیّاهُ، وا حَسَناهُ که ما بعد از تو ای اباعبداللّه به خواری اندر خاک مذلّت برگیریم . و این گونه سخنان می گفتند. راوی گوید: امام حسین علیه السّلام خواهر خویش را دلداری می داد و می فرمود: ای خواهر! به آداب خدایی آراسته باش و پیراسته بردباری را شعار خویش ساز؛ به درستی که ساکنان ملکوت اعلی ، فانی می گردند و اهل زمین همه می میرند و جمیع خلق و همه مخلوقات جهان هستی در معرض هلاک خواهند بود. سپس فرمود: ای خواهرم اُمّکلثوم ، و تو زینب و هم تو ای فاطمه و تو ای رَباب ! نظر نمایید که چون من کشته شوم ، زنهار که گریبان پاره نکنید و صورت بر مرگ من مخراشید و سخن بیهوده نگوئید.
حضرت زینب سلام الله علیها بیهوش شدند و امام‌حسین ع به صورت خواهر خود آب زدند تا به هوش آمدند.

منبع: سوگنامه کربلا ترجمه کتاب لهوف سید ابن طاوس
✅