بر سر سفره نور (۲)
آثار تلاوت قرآن:
قرآن اثری دارد آسمانی. اثری که هر کس را به استغنای «خواستنها» و استغنام از این جرس بیداری جاویدان میکشاند. نه «هر کس»! ….. هر کس که بلاغت و بصارت آن را به بطن باور خویش برساند. که اگر بند بند وجود خویش را به آن بند میزند . که اگر باور کرد دیگر نه میخواهد و نه میتواند که از این دستمایه هستی دست بشوید.
منهال قصاب از امام صادق (ع) روایت کرده که ایشان فرمودند: اگر جوانی قرآن بخواند، سه اثر روی او دارد: اول اینکه خود قرآن با گوشت و پوستش ترکیب میشود، دوم: خدا او را با کاتبان نیکوکار همنشین میکند و سوم: قرآن در روز قیامت نگهدارنده او میشود، یعنی قرآن از پروردگار میخواهد تا بهترین نعمتها را به عنوان پاداش عمل کننده به قرآن قرار دهد . و خداوند دو جامه از لباسهای بهشتی بر او میپوشاند. حتی از قرآن سئوال میشود که آیا این فرد را به حقش رساندیم او میگوید: بله
اینجا گویی قرآن خود حارس و خود، حاکم احقاق حق قاری قرآن است.
برترین مخلوق خداوند
حضرت رسول(ص) مى فرماید: القرآن اءفضل کل شى ء دون الله فمن وقر القرآن فقد وقر الله و من لم یوقر القرآن فقد استخف بحرمه الله /
قرآن کریم پس از خداى سبحان از هر چیزى برتر است . پس هر کس قرآن را بزرگ شمارد خدا را بزرگ شمرده و هر کس آن را بزرگ نشمارد، به حریم خداى سبحان استخفاف روا داشته است .
پیامبر اکرم (ص) فرمودند:خدای تعالی می فرماید ای کسانی که قرآن را حمل می کنید به خدا نزدیک بشوید و از طریق بزرگ شمردن کتاب خدا ، رابطه محبت آمیز با خدا برقرار کنید.
نا گفته پیداست حاملان حبل الهی که حجت خدا را در پشت حجابهای نفسانی محصور کرده اند کسی جز ما نیستند.
ما که قرآنهایمان با تمام قداستی که دارند تنها روی طاقچه های قصورمان خاک گرفته اند.
کتاب نجات بخش
معاذ بن حبل مى گوید: کنا مع رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم فى سفر فقلت یا رسول الله : حدثنا بما لنا فیه نفع . فقال : ان اءردتم عیش السعداء و موت الشهداء و النجاه یوم الحشر و الظل یوم الحرور و الهدى یوم الضلاله فادرسوا القرآن فانه کلام الرحمن و حرز من الشیطان و رجحان فى المیزان ؛
در سفرى ملازم پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم بودیم . به آن حضرت عرض کردم براى ما سخن سودمندى بگویید . آن حضرت فرمودند: اگر زندگى سعادتمندانه ، مرگ شهیدانه ، نجات روز حشر، سایه روز سوزندگى و هدایت روز گمراهى مىطلبید، به درس گرفتن از قرآن بپردازید که آن ، سخن خداى رحمان و سپرى در برابر شیطان و مایه سنگینى کفه عمل در میزان عدل است